Ode aan Etty Hillesum | Rolmodel en mystica

Etty Hillesum was een joods-Nederlandse schrijfster en mystica. Decennia na haar dood in Auschwitz verwierf ze wereldfaam na de publicatie van haar dagboek Het verstoorde leven. Daarin geeft zij een blik op haar prachtige zielenleven en optimistische inslag en hoe zij het het tot haar levensdoel maakte om aan een wereld vol dissonanten niet de kleinste dissonant te willen toevoegen.

Etty ontvluchtte de Holocaust niet. Ze kreeg de kans om onder te duiken, maar ze weigerde: principieel wilde ze het lot van haar volk delen.

Als lid van de Joodse Raad deed ze sociaal werk in deportatiekamp Westerbork, dat ze in haar dagboek omschreef als ‘de hel’. Ze maakte van de gelegenheid gebruik enkele joodse kinderen te helpen ontsnappen. Tot ze zelf een gevangene werd.

Uiteindelijk werd ze op de trein naar Auschwitz gezet. Naar verluidt stapte ze zingend in een veewagon. In Auschwitz werd ze rond 30 november 1943 vergast. Etty Hillesum was toen 29 jaar. Ook haar ouders en twee broers werden vermoord door de nazi’s.

Ze schreef: “En al zou er nog maar één fatsoenlijke Duitser bestaan, dan zou die het waard zijn in bescherming genomen te worden tegen de hele barbaarse bende en om die ene fatsoenlijke Duitser zou men dan niet haat mogen uitgieten over een geheel volk.”

Ik wens dat vergevingsgezindheid van die orde inspiratie kan zijn voor veel meer mensen dan ik voor mogelijk houd.