Ode aan Mevrouw Smit | Haar enthousiasme zal ik nooit vergeten

Mijn ode gaat uit naar de vrouw van dominee W.A. Smit van de Oude Kerk in de jaren 60 van de vorige eeuw. Zij waren beiden gescheiden en samen hertrouwd wat uitzonderlijk was in die tijd voor een domineesechtpaar.

Mede dankzij haar zijn mijn man en ik getrouwd in de Oude Kerk, het oudste gebouw van Amsterdam, op 6 maart 1967. En wettelijk in de echt verbonden in het toenmalige Stadhuis aan de Oudezijds-Voorburgwal.

Mijn man als afvallige Gereformeerde en ik als afvallige Katholieke, werden door het dominees-echtpaar omgeschoold om na 20 catechisatie lessen in het huwelijk te kunnen treden in hun Hervormde Oude Kerk aan het Oudekerksplein.

Het echtpaar heeft ons begeleid tot aan de huwelijksdag.  Onvergetelijk... Haar enthousiasme zal ik nooit vergeten.

De Oude Kerk was van binnen een grote lappendeken i.v.m. de begonnen restauratie van de Kerk. Maar het orgel was wel van de partij met Bach als getuige.

Op 7 juli 1968 werd onze dochter geboren en zij is op 6 oktober 1968 gedoopt door onze dominee W.A. Smit.

Dit is mijn ode aan de vrouw van de dominee.