Ode aan Diana, Monica en Suzy Blok | Keuzes in de liefde, een ode aan mijn zussen

Ik ben de oudste van vier dochters. Onze ouders waren van verschillende nationaliteiten en religies.

Mijn vader was Joods, geboren in Amsterdam, mijn moeder Argentijns en katholiek.

Ze ontmoeten elkaar in Buenos Aires, waar mijn vader naartoe was gevlucht samen met de Turkse ambassadeur waar hij in de tijd voor werkte in Den Haag.

Er ontstond een diepe band tussen de Turkse ambassadeur, zijn familie en mijn vader. Maar de ambassadeur en zijn familie gingen weer verhuizen en mijn vader bleef achter als diplomaat bij de Nederlandse ambassade in Buenos Aires.

Na de oorlog hoorde mijn vader dat zijn hele familie, zijn vader, moeder en enige broer, waren omgekomen in Auschwitz.

Hij overleefde doordat hij in Buenos Aires was, dankzij de Turkse ambassadeur.

Wij wisten heel lang niet dat mijn vader joods was… hij sprak nooit over zijn verleden.

Later begrijpen wij steeds beter waarom.

Als kind was ik door de vele verhuizingen, een vreemdeling in een vreemd land.

Ik weet hoe het voelt om je verloren te voelen. Tot voor kort droomde ik dat ik de weg kwijt was ‘s nachts in een vreemde stad.

Laatst sprak ik Diana, de zus die na mij komt en ik vertelde over mijn droom.

Het blijkt dat ze dat ook steeds had,

Het schrijven en maken van tekeningen waren voor mij een manier om een stem te geven aan de wereld dat in mij leefde. Om mijn innerlijk leven te uiten en een veilige plek te geven.

Kunst in allerlei vormen was de manier waarin ieder van ons zich kon uiten...

In de jaren 70 besloten wij een nieuw leven te beginnen in Amsterdam.

Dit keer zonder onze ouders die toen nog in Mexico woonden. Wij spraken geen word Nederlands en moesten veel leren, maar in Amsterdam waren wij veilig en thuis.

 Wij waren vastberaden en kozen voor de vrijheid en de kunst:

Diana, met haar foto's en video werk; Monica met haar performances, Suzy met haar dans en ik met het schrijven en tekenen.

Amsterdam, met haar oude traditie van verschillende volken, religies en kunst al sinds 750 jaar, werd ons thuis, en zoals vele anderen gaan wij hier nooit meer weg.