Ode aan Annie M.G. Schmidt | Wie kent haar niet?

Annie M. G. Schmidt,

Wie kent haar niet

Ik was pas drie vier jaar toen ik leerde

Dat in het woord de onverschrokkenheid hult

Dood, liefde, leven

Alles werd in haar pen verheven

Tot een theaterstuk

Waar elk kind aan mee mocht spelen

Een ontroerende meedogenloosheid, een lach, een traan, een spin, een giraffe,

Een vrijheid in vijf zinnen

Nog 

Altijd 

De geur van een Jip en Janneke boek

De spanning van de diepvriesdames

Als ik loop door Amsterdam, die zoetzure stad, 

Drijven er herinneringen in diep purper over de grachten 

In elke straat mijn voetstap een signaal 

Aan de vrouw die ons leerde fantaseren

Wie kent haar niet

Annie M. G. Schmidt