Ode aan Sandrine LafayStrijd voor een menselijker wereld

Sandrine Lafay, foto: Handan Tufan (2024)
Sandrine Lafay is een vrouw die vastberaden stappen zet om een verschil te maken in de wereld en die vele uitdagingen heeft overwonnen op deze weg. Geboren in Groningen, heeft Lafay zich door de jaren heen in verschillende landen en projecten ingezet en is ze een figuur geworden die haar leven heeft gewijd aan het creëren van een meer menselijk en rechtvaardiger wereld. Haar tijd in de vluchtelingenkampen op Lesbos heeft haar leven sterk gevormd. Het verhaal van Lafay weerspiegelt niet alleen een persoonlijke strijd, maar ook haar streven om een grotere maatschappelijke verandering te bewerkstelligen.
Amsterdam: een persoonlijke en professionele band
Amsterdam speelt een belangrijke rol in het leven van Sandrine. In haar kindertijd bezocht ze de stad vaak, aangezien haar tante hier woonde. Dit was de eerste basis van Sandrine’s band met Amsterdam. Maar na verloop van tijd evolueerde haar relatie met de stad naar een meer professionele dimensie. "Amsterdam is nu een van de plaatsen waar ik me thuis voel," zegt ze. Het feit dat ze twee jaar in Amsterdam heeft gewoond, heeft haar geholpen de stad op een dieper niveau te leren kennen. Tegenwoordig werkt ze in Amsterdam en reist ze verschillende keren per week terug naar de stad.
In haar werk bij Open Embassy, een onderzoeksbureau dat kennis voor, met en over nieuwkomers verzamelt, biedt ze hulp aan mensen die nieuw in Nederland zijn. Zo werkt ze aan maatschappelijke verandering. Voor Sandrine is Amsterdam niet alleen een professionele ruimte, maar ook een plek waar ze zich thuis voelt.
“We werkten hard maar na een tijdje leek de situatie alleen maar erger te worden”
De grootste strijd in Sandrine’s leven heeft zich gevormd rond de vraag wat ze moet doen om de wereld een betere plek te maken. Van jongs af aan dacht ze na over hoe ze mensen zou kunnen helpen om een betere, rechtvaardigere en meer menselijke manier van leven te creëren. Deze gedachten leidden haar naar een opleiding Conflict Studies & Human Rights. Maar na haar studie besloot ze niet alleen theoretische kennis op te doen, maar ook in het veld iets te doen en direct verandering te brengen. Ze wilde niet alleen kennis vergaren, maar daadwerkelijk op het terrein veranderingen realiseren.
Menselijke tragedie in vluchtelingenkampen
Deze wens bracht Sandrine naar Griekenland, naar het eiland Lesbos. Daar werkte ze twee jaar lang in vluchtelingenkampen, waar ze de menselijke tragedie uit eerste hand kon ervaren. Sandrine’s ervaring op Lesbos liet haar zien hoe moeilijk het is om langdurige en duurzame veranderingen te organiseren. "We werkten hard, maar na een tijdje leek de situatie alleen maar erger te worden," zegt Sandrine. Vooral het feit dat het aantal vluchtelingen in de kampen elke dag toenam, maakte het noodzakelijk om meer hulp en interventies te bieden. Toen de kampen overvol raakten, werden de leefomstandigheden steeds slechter. Het was confronterend om te zien dat een kamp dat bedoeld was voor 3.000 mensen, 20.000 mensen herbergde.
Ondanks deze moeilijke omstandigheden probeerde Sandrine hulp te bieden. Ze werd diep geraakt door de systemische obstakels. Niet alleen het tekortschieten van beleid gericht op mensen die hulp nodig hebben maar ook dat dit beleid in sommige gevallen juist mede verantwoordelijk is voor onmenselijke omstandigheden. Zo hangt het strenge en vaak gewelddadige Europese grensbeleid samen met het verlies van mensenlevens op zee. Sandrine besefte dat de regeringen en internationale instellingen problemen niet oplossen, maar juist vaak verergerden. "We werkten elke dag hard, maar de beleidsmaatregelen maakten de situatie alleen maar slechter," zegt ze. Dit besef leidde haar tot de overtuiging dat er een veel grotere verandering nodig was. Verandering betekende niet alleen het bieden van noodhulp, maar het veranderen van de achterliggende systemen zelf.
Strijd om het systeem te veranderen
Haar ervaring op Lesbos had haar laten zien hoe belangrijk het is om de situatie onder de aandacht van het grote publiek te brengen. "Op Lesbos was alles acuut en levensbedreigend, maar toen ik terugkwam, bleven mensen doorgaan met hun dagelijkse leven alsof er niets aan de hand was," herinnert ze zich. Dit zette Sandrine aan om actie te ondernemen om bewustwording te creëren. Ze organiseerde protesten om de situatie onder de aandacht te brengen, maar ook hier ervaarde ze het gevoel dat er niet geluisterd werd vanuit de politiek. Dit frustreerde haar, maar tegelijkertijd vond ze een kans om bij Open Embassy te werken en hier iets mee te doen. Open Embassy werkt vanuit de ervaring van mensen die gevlucht zijn en biedt de mogelijkheid directe ondersteuning te combineren met onderzoek gericht op systeemverandering.
“Wat je doet is niet zo belangrijk als HOE je het doet”
Sandrine heeft een belangrijke les geleerd uit haar ervaring in de vluchtelingenkampen: "Wat je doet is niet zo belangrijk als hoe je het doet," zegt ze. In Lesbos gaven ze mensen droge kleren, eten en drinken, en deden soms zelfs de kleinste dingen. Maar de intentie achter deze eenvoudige daden maakte ze veel betekenisvoller. "Het is belangrijk om mensen te helpen zich gewaardeerd en gerespecteerd te voelen," voegt ze eraan toe. Deze ervaring leerde haar dat verandering creëren soms niet gaat om het hebben van een groot plan, maar om empathisch te reageren op de behoeften van mensen en hen te benaderen met respect.
Inspirerende vrouwen in haar Leven
De grootste bron van inspiratie voor Sandrine zijn de sterke vrouwen in haar familie. Vooral de laatste jaren van het leven van haar grootmoeder, waarin haar moeder en tantes haar zorgden en haar thuis verzorgden, hadden een diepgaande impact op haar. Sandrine zegt dat deze tijd haar deed beseffen hoe krachtig familiebanden kunnen zijn. "Vrouwen die elkaar ondersteunen en voor elkaar zorgen, gaven me veel kracht en inspiratie," zegt ze. De kracht van vrouwen in haar familie en hun onafhankelijke levensstijl gaven haar veel vertrouwen in de kracht en onafhankelijkheid van vrouwen. "Het zien van een vrouw die een ander niet nodig heeft om een compleet persoon te zijn, gaf me veel vertrouwen."
Ook de vrouwen die ze tijdens haar werk op Lesbos ontmoette, zijn voor haar een belangrijke inspiratiebron. Deze vrouwen, zowel de vrijwilligsters van over de hele wereld als de vrouwen in de vluchtelingenkampen, hebben samen hard gewerkt om in de zwaarste omstandigheden hetzelfde doel te bereiken. "Als iedereen met dezelfde waarden samenkomt, kunnen er prachtige dingen gebeuren, hoe moeilijk de situatie ook is," zegt Sandrine.
“Directe hulp bieden, protesten organiseren en systemen veranderen... elk van deze handelingen heeft zijn eigen waarde”
Sandrine’s leven toont ons dat verandering op elk niveau mogelijk is, en dat mensen op verschillende manieren kunnen bijdragen om de wereld een betere plek te maken. "Iedereen heeft een rol te spelen," zegt Sandrine. "Directe hulp bieden, protesten organiseren en systemen veranderen... elk van deze handelingen heeft zijn eigen waarde. We kunnen samen een grote verandering creëren als we moeten verschillende manieren van handelen omarmen. Iedereen kan daarin een eigen rol vinden."
Sandrine Lafay’s leven herinnert ons eraan dat we niet alleen grote bewegingen nodig hebben om verandering te brengen. Soms kunnen kleine, maar krachtige stappen, die worden gezet met goede intenties en oprechte empathie, ook een enorme impact hebben op de wereld.
Over
Dit verhaal is onderdeel van het project "41 keer Mashallah" van Handan Tufan. Met het project wil Tufan bewustwording creëren ten aanzien van vrouwelijke veerkracht en diversiteit.

Sandrine Lafay
Sandrine Lafay is een vrouw die vastberaden stappen zet om een verschil te maken in de wereld. Haar tijd in de vluchtelingenkampen op Lesbos heeft haar leven sterk gevormd. Ze zet zich sindsdien in voor het creëren van een meer menselijk en rechtvaardiger wereld.