Ode aan Maila Ahmad | Tussen passie en activisme

In een diepgaand gesprek met Maila Ahmad wordt een inspirerend verhaal gedeeld over haar leven in Amsterdam, haar persoonlijke en culturele uitdagingen, en haar inzet voor mensenrechten en activisme. Het verhaal van Maila is een reflectie van het balanceren tussen persoonlijke dromen en een gevoelde verantwoordelijkheid die voortkomt uit haar Koerdische afkomst. 

Maila Ahmad, oorspronkelijk afkomstig uit Koerdistan, is een 30-jarige vrouw die geboren werd in Heerenveen en opgroeide in de omgeving van Rotterdam. Haar officiële achternaam is Ahmad Weston, vanwege haar huwelijk met een man uit Wales, maar haar oorspronkelijke achternaam, Siani, is verbonden met haar Koerdische wortels. Haar stam komt uit Bashur in Irak, een gebied dat in Koerdistan ligt.

Maila’s werk als videoproducer en projectmanager in de film- en reclame-industrie heeft haar langs verschillende plekken in Nederland geleid, maar het was Amsterdam dat uiteindelijk haar thuis werd. Sinds een paar maanden werkt ze als freelancer, wat haar de vrijheid geeft om haar passie na te streven op haar eigen voorwaarden. Haar werk is meer dan alleen een carrière, het is een middel om zichzelf uit te drukken en haar creativiteit te delen met de wereld.

De reis naar Amsterdam

Hoewel Amsterdam voor Maila aanvankelijk niet het vanzelfsprekende doel was, werd het de stad waar ze haar carrière verder kon ontwikkelen. Na haar studie in Breda ontdekte ze dat Amsterdam de plek was waar ze haar ambitie en passie volledig kon realiseren. De stad bood haar de kansen die ze nodig had in de film- en mediasector, maar tegelijkertijd bracht het ook uitdagingen. De eerste jaren in Amsterdam waren niet gemakkelijk, vooral vanwege het drukke tempo en de andere levensstijl van een grote stad, maar in de loop der jaren is de stad voor Maila een plek geworden waar ze zich echt thuis voelt. “Thuis” is het woord dat Maila gebruikt om haar band met Amsterdam te omschrijven. Elke keer dat ze de stad weer binnenkomt, voelt het alsof ze thuiskomt, een gevoel van veiligheid en verbondenheid.

Tussen passie en activisme

Maila’s grootste persoonlijke uitdaging ligt in het vinden van een balans tussen haar werk, haar activisme en haar persoonlijke leven. Ze geeft aan dat ze deel uitmaakt van een generatie die zich in een lastige financiële situatie bevindt, waarbij bijvoorbeeld het kopen van een huis steeds moeilijker is geworden. Tegelijkertijd wil ze trouw blijven aan haar waarden, zich inzetten voor mensenrechten, en haar passie volgen, vooral op het gebied van film en cultuur. Het is een complexe strijd: hoe kan ze haar idealen en activisme combineren met haar behoefte om financieel stabiel te zijn en tegelijkertijd tijd door te brengen met de mensen om wie ze geeft?

Een ander belangrijk punt van spanning is haar verantwoordelijkheid als Koerdische vrouw. Ze wil zich uitspreken tegen de onrechtvaardigheid die haar volk heeft ervaren, maar ze is zich ook bewust van de gevaren die dit met zich meebrengt. Maila beschrijft het als een constante strijd om zichzelf te beschermen, vooral wanneer ze denkt aan de mogelijke gevolgen voor haar familie als ze zich te uitgesproken zou tonen. Het brengt een innerlijk dilemma met zich mee: kan ze haar volk vertegenwoordigen zonder haar eigen veiligheid en die van haar familie in gevaar te brengen?

Maila deelt enkele van de momenten die haar diep hebben geraakt. Een van deze momenten vond plaats in 2019, toen Turkije Koerdische gebieden in Rojava aanviel. Het was tijdens deze periode dat haar broer haar vertelde dat ze wisten waar haar ouders woonden, wat haar angstig maakte. Een andere gebeurtenis die haar emotioneel trof, was toen haar moeder, die in Nederland woont, zich niet veilig voelde om hardop het woord ‘Koerdistan’ uit te spreken in een supermarkt. Dit incident bracht de pijn van haar moeder en de onzichtbare obstakels die Koerden dagelijks ervaren naar boven.

Ook tijdens de organisatie van het Koerdisch Filmfestival werd Maila geconfronteerd met de realiteit van haat en vijandigheid jegens Koerden, vooral in Europa. De spanningen tussen Koerden en Turken waren voelbaar, en de zorgen over de veiligheid van de aanwezigen waren reëel. Dit soort ervaringen gaf Maila een sterker besef van de kwetsbaarheid van haar gemeenschap, en versterkte tegelijktertijd haar motivatie om zich in te zetten voor mensenrechten. “Je niet kunnen uitspreken is vreselijk; de pijn die je dan voelt van zoiets is niet normaal. En dat geldt voor alle mensen op de wereld."

De Koerdische erfenis en het filmfestival

Maila is betrokken bij het Koerdisch Filmfestival, een evenement dat ze met andere vrijwilligers organiseert. Het is een platform om de cultuur, het verhaal en de geschiedenis van Koerdistan te delen, maar het heeft ook zijn eigen uitdagingen. De organisatie van het festival gebeurt grotendeels op vrijwillige basis, met weinig financiële middelen, wat de spanning verhoogt. Ondanks de beperkte middelen blijft het festival groeien en biedt het een belangrijk platform voor Koerdische en andere minderheidsgroepen. De zoektocht naar financiële steun blijft echter een grote uitdaging, en het festival wordt vaak pas op het laatste moment gefinancierd.

Maila hoopt dat haar verhaal, vooral voor vrouwen van Midden-Oosterse afkomst, een bron van inspiratie kan zijn. Ze benadrukt dat het mogelijk is om respect te hebben voor culturele waarden en tegelijkertijd de vrijheid te omarmen om je eigen keuzes te maken. Het is een boodschap van empowerment voor jonge vrouwen die misschien geconfronteerd worden met strikte traditionele normen. Maila laat zien dat het mogelijk is om zowel trouw te blijven aan je afkomst als jezelf te blijven, zonder je vrijheid op te geven.

Invloed van vrouwen in haar leven

De vrouwen die de grootste invloed op Maila hebben gehad, zijn haar moeder en grootmoeders. Maila beschrijft haar moeder als haar rots en haar grootste supporter. Haar moeder leerde haar dat ze alles kon bereiken wat ze wilde, ongeacht de obstakels die ze tegenkwam. Ook haar grootmoeders waren pioniers in hun eigen recht, vechtend tegen de traditionele rollen die hen opgelegd werden. Haar vaders grootmoeder bijvoorbeeld, was een sterke vrouw die zich niet liet onderdrukken door de mannen in haar gemeenschap. Deze vrouwen gaven Maila de kracht om zichzelf te uiten.

Een symbool van Koerdische cultuur

Een belangrijk symbool van Maila’s identiteit zijn haar sieraden, die vaak afkomstig zijn uit Koerdistan. Haar moeder gaf haar een speciale set sieraden die haar herinneren aan haar Koerdische wortels. Dit geschenk is meer dan alleen een accessoire; het is een manier om haar cultuur te eren en te dragen als een zichtbaar symbool van haar afkomst.

Het leven van Maila Ahmad is een inspirerend verhaal van doorzettingsvermogen, liefde voor haar cultuur en activisme voor mensenrechten. Haar reis laat zien dat het mogelijk is om je dromen te volgen, je idealen te omarmen en tegelijkertijd trouw te blijven aan de waarden van je afkomst. Voor andere vrouwen, vooral die uit minderheden, is Maila een voorbeeld van hoe je jezelf kunt zijn, zonder concessies te doen aan de vrijheid en identiteit die je omarmt. Haar verhaal laat zien dat de uitdagingen van het leven, hoe groot ook, altijd kunnen worden overwonnen door de kracht van een gemeenschap.