Ode aan Riekje van OsnabruggeGoed is goed genoeg

Riekje van Osnabrugge, foto Handan Tufan (2024)
Riekje van Osnabrugge is een vrouw die al meer dan veertig jaar in Amsterdam woont. Haar verhaal biedt een uniek perspectief op de stad, diversiteit, en de uitdagingen van het moederschap. Geboren in Leiderdorp, een klein dorp in de buurt van Leiden, verhuisde ze in 1977 naar Amsterdam om te studeren. Sindsdien is ze nooit meer weggegaan.
Amsterdam was voor Riekje liefde op het eerste gezicht. Ze beschrijft de stad als een plek vol kleuren, geuren, verschillende mensen, drukte, herrie en vooral humor. "De manier van praten, de gezelligheid... het was voor mij duidelijk: dit was de plek waar ik wilde zijn," zegt Riekje. Maar de stad was in die tijd heel anders dan nu. Ze woonde aanvankelijk in de Indische Buurt, waar de omstandigheden slecht waren met verouderde huizen en een omgeving die geteisterd werd door drugsgebruik. Ondanks dat was het haar liefde voor de stad die haar ertoe bracht om te blijven. Riekje benadrukt dat het een stad is die verschillende culturen verwelkomt en waar het leven altijd verrassend is.
“Vanaf het moment dat ik moeder werd moest ik altijd mijn aandacht verdelen”
Toen Riekje haar carrière begon als lerares godsdienst en later als studentendominee, kreeg ze te maken met een van haar grootste uitdagingen: het vinden van een balans tussen werk en gezin. "Vanaf het moment dat ik moeder werd, moest ik altijd mijn aandacht verdelen," vertelt ze. “Ik zat in een team met een aantal mannen en sommige daarvan hadden ook kinderen, maar voor hen was dat anders”. Deze uitdaging werd verergerd door de aard van haar werk, waarbij ze vaak 's avonds moest werken, net als haar vriend, waardoor haar kind soms tot zes uur op de opvang was. Het was een constant zoeken naar manieren om alles te combineren.
Het gevoel dat ze nooit volledig voldeed aan haar verantwoordelijkheden als moeder en als werkende professional was vaak aanwezig. "Ik had het gevoel dat ik nooit 100% een goede moeder of een goede werknemer kon zijn," zegt ze. De druk van het moederschap in combinatie met een carrière en een partner maakte het soms moeilijk om alles goed te doen. Toch ontdekte ze later dat deze ervaring haar hielp om beter te begrijpen hoe anderen zich voelen als ze worstelen om alles goed te doen.
“Je kunt niet altijd 100% geven in alles. Goed is goed genoeg, dát heb ik met vallen en opstaan geleerd”
Een van de positieve aspecten van Riekjes ervaring is de manier waarop zij en haar partner in de opvoeding samenwerkten. "Gelukkig had mijn vriend ook de instelling dat we de opvoeding samen deden," legt ze uit. Deze samenwerking gaf haar de ruimte om de uitdagingen van het moederschap aan te pakken zonder zich helemaal alleen verantwoordelijk te voelen. “Ik merkte later pas dat dit helemaal niet zo gewoon was, dat je samen de taken verdeelt in het huishouden”.
Riekje benadrukt het belang van het relativeren van verwachtingen: "Je kunt niet altijd 100% geven in alles. Goed is goed genoeg, dát heb ik met vallen en opstaan geleerd”. Deze ervaring heeft haar geholpen om met minder stress te leven en zich niet altijd schuldig te voelen als ze niet aan alle verwachtingen voldeed.
De invloed van haar moeder
Toen Riekje gevraagd werd naar de vrouwen die haar het meeste hebben beïnvloed, was het geen verrassing dat ze haar moeder als grootste inspiratiebron noemde. "Mijn moeder had zes kinderen en was 16 toen de Tweede Wereldoorlog begon. Ze kon niet gaan studeren en heeft altijd hard gewerkt. Zij hield later het gezin bij elkaar. Ze leerde ons om te relativeren en humor te hebben, zelfs in de zwaarste tijden," vertelt Riekje met bewondering.
Haar moeder was een vrouw die, ondanks haar eigen beperkte kansen, zichzelf voortdurend uitdaagde om nieuwe dingen te leren en haar rol als moeder, vrouw en gemeenschapslid te vervullen. "Ze was niet alleen moeder, maar ook een belangrijk lid van de gemeenschap. Ze was voorzitter van de vrouwenvereniging en secretaris van de kerkenraad, en ik leerde veel van haar luistervaardigheden en haar vermogen om mensen met respect te behandelen," zegt Riekje. Haar moeders vermogen om te delen, zelfs de kleinste dingen, heeft een diepe indruk op Riekje gemaakt, een les die zij nu zelf aan haar kinderen probeert door te geven.
Met liefde en aandacht leven
Riekjes verhaal is een weerspiegeling van de waarden die Amsterdam zo bijzonder maken. De stad is voor haar synoniem met diversiteit en openheid. Ze waardeert de mogelijkheid om verschillende culturen en mensen te ontmoeten, wat haar in staat stelt om te relativeren en te leren van anderen. Haar ervaringen als vrouw, moeder, en professional hebben haar geleerd dat het leven zelden perfect is, maar dat het goed genoeg kan zijn als je het met liefde en aandacht leeft.
"Of je nu een vrouw bent, een man, of iemand uit een andere cultuur, als je weet dat je het goed doet en dat je je best doet, dan is dat genoeg," zegt Riekje. Haar boodschap is duidelijk: wees trots op wat je bereikt, zelfs als het niet altijd perfect is.
Over
Dit verhaal is onderdeel van het project "41 keer Mashallah" van Handan Tufan. Met het project wil Tufan bewustwording creëren ten aanzien van vrouwelijke veerkracht en diversiteit.

Riekje van Osnabrugge
Riekje van Osnabrugge verhuisde in 1977 naar Amsterdam om te studeren. Sindsdien is ze nooit meer weggegaan.