Ode aan Helena Klitsie | Wat is liefde, wat is geluk

Heleen en ik leerden elkaar kennen in 1980 op een zangworkshop in Amsterdam. Hoewel zij 13 jaar ouder was klikte het voor de rest van ons leven. We konden vreselijk lachen, haar humor was recht voor z'n raap. En huilen konden wij samen ook, vooral over het leed in de wereld... 

Ik zocht haar op toen zij in Berlijn filosofie studeerde en we verkenden er het nachtleven. Jaren later bezocht ik haar in Dharamsala, Noord-India, waar zij in de bergen tot rust kwam en het boeddhisme en hindoeïsme bestudeerde. Zij was avontuurlijk, onafhankelijk en hield van reizen, net als ik. Wat zij in het oosten leerde praktiseerde zij op haar zolderkamer, uitkijkend op de O.Z. Achterburgwal. Zij beoefende Yoga, deed ademhalingsoefeningen en mediteerde er op los, dit alles met haar onderzoekende geest. Wat hield zij van Amsterdam, het Vondelpark, de wandelingen, de terrasjes, Amsterdam was de constante in haar leven. Zij blies er haar laatste adem uit. 

Heleen was altijd op zoek naar 'wat is liefde, wat is geluk'. Zij bestudeerde grote westerse filosofen en oosterse wijzen, vond haar eigen stem, ging schrijven en gaf lezingen. Haar boek Liefde's Logica heb ik meerdere malen gelezen, een reisboek, een kennisboek en een persoonlijk boek, geschreven met haar kenmerkende liefdevolle helderheid en humor. Zij heeft mij laten zien dat ik niet bang hoef te zijn, niet aan een bepaalde stroming of geloof vast hoef te zitten en toch een spirituele zoektocht kon beginnen, vertrouwende op mijn eigen ervaringen. Ik ben je eeuwig dankbaar dat je in mijn leven was Heleen, en wat hebben we vreselijk gelachen schat!    

Esther Plomp