Ode aan Mathilde Willink | U respecteerde uw eigen smaak

Lieve Mathilde

Ik vind het heel leuk om te (zien) lezen dat u uw eigen mening en smaak durfde te uiten.

En u kreeg vast ook wel eens opmerkingen dat het raar was ofzo maar ik vind het juist zo

stoer dat u er gewoon mee door ging. Daar heb ik ook een vraag over: Hoe ging je daar

dan mee om? En twijfelde je nooit aan jezelf als meerdere mensen een opmerkingen

maakten? En hoe ging u daar dan mee om? U bleef daar gewoon mee door gaan en dat

vond ik zo inspirerend aan u dat u er door mee bleef gaan, omdat het voor u goed

voelde. En dat u deed hoe u was, want iedereen is goed zoals die is ook u met u

kledingstijl en het is juist leuk om dat te laten zien hoe je bent. En dat u niks van

anderen hun mening aantrok. En dat u uw eigen smaak respecteerde ookal zeiden

mensen er wat van.

En het is juist leuk om over straat te gaan alsof u net gaat of kwam van een feestje.

Terwijl u gewoon boodschappen doet. En ook met die make-up erbij u maakt daarmee

elke outfit af. En je draagt ook zoveel kleur en niet alleen op je kleding maar ook op je

gezicht met make-up.

En hoe vond u het om iemand u als maar schilderde? Want u man Carel Willink

schilderde u veel en dat is dus mijn vraag hoe vond u dat? U had ook nog een

kledingwinkel op de winkelstraat maar daar was u mee gestopt. Maar waarom stopte je

met die kledingwinkel als u zo van kleding hield? Long-Feng ontwerptte ook kleding voor

u hoe vond u dat? En moest u daarvoor betalen? Want voor de rest van de kleding van u

kostte heel veel geld toch?

Ik vind het heel jammer dat u deze ode niet kan lezen en mijn vragen daardoor

beantwoordde.

Groetjes Flore Mulder groep 7B van de St.jan school