Ode aan Johanna van Gogh-Bonger | Brief voor Jo van Gogh-Bonger

Beste, Lieve Jo, wanneer kwam voor jou de zon weer op? Sterke vrouw en moeder, 

Allereerst hartelijk dank voor het nalaten van jouw levenswerk!

Konden we maar penvriendinnen zijn, ik wil zoveel over jou weten. Sinds enkele maanden ben ik op de hoogte van jouw bestaan, een groot deel van jouw verhaal en wat jij hebt meegemaakt en bereikt in jouw leven. Wat mij enorm aanspreekt is dat jij ook een Amsterdamse jonge vrouw bent geweest die haar horizon heeft durven verbreden in een tijd dat dat helemaal niet zo vanzelfsprekend of makkelijk was. 

Wat ik enorm bijzonder vind is datgene wat jij hebt betekend in het leven van Vincent & Theo van Gogh. Ik ben erg onder de indruk van alles wat ik nu over jouw leven te weten kom en ook wat ik daar, zelfs meer dan 100 jaar later, nog steeds van leren kan. Jouw biografie kan alle prachtige waardevolle vrouwen bemoedigen. De kracht die daarvan uitgaat, jouw doorzettingsvermogen en zeer te prijzen creativiteit zullen velen hoop geven en bewust maken dat de zon ook voor hen ooit weer zal opkomen.

Jij hebt met zoveel Hoop, Geloof & Liefde doorgepakt en doorgezet om het bijzondere levenswerk van Vincent aan de wereld te laten zien en ik vraag mij af of jij ooit had durven dromen dat jaren later het Van Gogh Museum zou openen waar deze meesterlijke en unieke kunstwerken vandaag de dag nog steeds dagelijks worden bezocht door duizenden toeristen uit de hele wereld. 

Ik kan je bij deze vertellen dat de rijen anno 2025 nog altijd lang zijn. Terwijl ik een rondleiding krijg in het museum vraag ik mij af waar jij woonde en bent opgegroeid. Zelf ben ik geboren en getogen in Amsterdam en heb ik in bijna alle stadsdelen gewoond. Ik zie jou in gedachten wandelen naar over de grachten in de binnenstad, de straten in de buurt van de beroemde dierentuin Artis of langs de huidige Albert Cuyp markt die op loopafstand gevestigd is van het Museumplein. Daar waar ik nu ben en naar buiten kijk en in gedachten wegdroom hoe het voor een jonge vrouw moest zijn geweest om in die tijd te leven en te overleven en voor jezelf op te komen als de wereld om je heen oneerlijk was en als je door zware dagen, maanden of jaren jezelf staande moest zien te houden.

Had jij een warm netwerk of vangnet om je heen of haalde jij jouw kracht uit het geloof, zoals ik dat heb leren doen en daar de vruchten van kon plukken de afgelopen jaren?

Waardoor werd jij gedreven en bemoedigd? Was het misschien het kraamkado dat jij hebt gekregen van Vincent toen jouw zoon geboren werd, met die overweldigend prachtige amandelbloesem die nu bij de ingang van het museum hangt, dat symbool staat voor de geboorte, de lente, een nieuw begin…

Dit jaar vieren wij 750 jaar Amsterdam, onze mooie grote stad met een zeer rijke geschiedenis, handelsverleden, culturen, verhalen en kleurrijke mensen. En dan een klein voorbeeld over de positie van de vrouw nu… Wij hebben nu zelfs een vrouwelijke burgermeester, Femke Halsema en op 25 april 2025, vlak voor de Koningsdag die wij nu vieren, werden 41 mensen geridderd in de Orde van Oranje-Nassau tijdens de lintjesregen in het concertgebouw tegenover het Van Gogh Museum.

Omdat twee zeer dierbare, geliefde en sterke vrouwen in mijn leven een koninklijke onderscheiding ontvingen, had ik de eer om hierbij aanwezig te zijn als een van de genodigden. Deze uitreiking wordt sinds 4 april 1892 gedaan voor mensen die zich bijzonder verdienstelijk hebben ingezet voor de samenleving.

Terwijl ik met een klein gebakje in de vorm van een kroon in mijn hand over de oranje loper richting het Museumplein loop en lachend een aantal selfies en foto’s aan het maken ben, besef ik mij dat jij deze erkenning eigenlijk alsnog met terugwerkende kracht zou moeten ontvangen voor alle bergen die jij hebt verzet!

Lieve Jo, je bent een groot voorbeeld en inspiratiebron voor de Amsterdamse vrouw, maar tevens ook voor alle andere vrouwen over de hele wereld! Iedere vrouw, ongeacht onze verschillende culturele en maatschappelijke achtergrond, nationaliteit, status, alleenstaand, weduwe of getrouwd…

Allen zijn wij Koninklijk & Krachtig en met jou in gedachten zou ik zeggen: DRAAG DIE KROON MET LEF!

Met Goddelijke zegen en een liefdevol hart,

Kim Bundel