Ode aan Vrouwen van Maya Angelou Opvang | Ode aan de vrouwen van Maya Angelou Opvang

Ode aan de vrouwen van Maya Angelou Opvang, Amsterdam Oost

In het najaar van 2024 deden 17 vrouwen in opvanglocatie Maya Angelou 3 maanden mee aan wekelijkse schilderworkshops die ik begeleidde. Deze vrouwen, allen zonder verblijfsvergunning, wonen tijdelijk in deze opvang. Samen hebben de zij beelden gemaakt vanuit hun eigen voorkeuren voor kleur en vorm, geïnspireerd op de natuur en hun eigen cultuur. 

Deze vrouwen verdienen wat mij betreft een ode omdat zij laten zien hoe veerkrachtig zij zijn. Zij inspireren mij met hun creativiteit en hun moed om iets nieuws te proberen en hiermee iets van zichzelf durven te laten zien. Ik ben er trots op om samen met deze krachtige vrouwen deze beelden te maken waar zij trots op zijn en die ze willen delen met de stad. 

Voor de vrouwen betekende het schilderen iets nieuws leren: “Het allerleukste aan het schilderen vond ik …dat je iets leert, eerst weet je niets en zo krijg je allerlei ideeën” (Zabida).

In het schilderen vonden ze een manier om hun ideeën uit te drukken: “Mijn beeld is groen en staat voor de natuur. Ik hoop dat als mensen dit werk zien ze beseffen hoe belangrijk de natuur is voor het leven”. (Yodith)

In het werk zitten verschillende aspecten van hun eigen cultuur verwerkt: “Het schilderij ziet er mooi uit en het doet me aan Afrikaanse kleurenpatronen denken” (G.).

Over het werk zeggen ze dat zij er trots op zijn en het graag willen delen met anderen: “Ik vind dat anderen dit werk ook moeten zien want het heeft zoveel schoonheid. Als anderen zien wat we hier doen dan kan hen dat ook inspireren”(G.).

Door hun aanwezigheid maken zij van Amsterdam een stad waar ruimte is voor hoop en waar plek is voor verschillende culturen die samenleven en bijdragen aan een bruisend leven in de stad: “We zijn verschillend, we verschillen van kleur, in wat we doen, en in onze ideeën, maar we vormen samen één geheel”. (C.).

De vrouwen voelen zich verbonden met andere Amsterdammers en hopen anderen te inspireren om ook creatief te zijn: “Ik hoop dat het anderen ook inspireert om door middel van kunst hun gevoel naar buiten te brengen, want je kunt niet alles in woorden zeggen”. (Naomi).

Door hun werk te delen met de stad dragen zij bij aan het culturele landschap van Amsterdam. Ze hopen dat anderen die dit werk zien hierdoor zelfvertrouwen krijgen dat ze het ook creatief kunnen zijn: “Dit werk laat andere mensen zien hoe je creatief kunt zijn”. (Lydia).

Zij zijn typisch Amsterdams omdat ze er trots op zijn om te laten zien wie zij zijn en gezien willen worden als Amsterdammers: “Mensen moeten dan weten dat wij van Maya Angelou het gemaakt hebben, daarom moet de naam er ook bij…Ik ben er trots op dat mensen weten dat wij het hebben gemaakt”, (Hannah).

Ze willen met hun werk de blik van andere Amsterdammers te verbreden: “Het werk opent dan de blik van de kijker”. (Sherita)

De vrouwen, verdienen het om gezien te worden in wie zij zijn en hoe zij denken. Door zichtbaar te zijn met hun beelden en ideeën bieden Samira, Samiha, Hannah, Lucretia, Nani, Gladys, Naomi, Hillary, Lydia, Zabida, Fanta, Fartun, Carine, Sherita, Yodith, Agnes, Anna, een kleurrijke bijdrage aan de stad Amsterdam. Een aantal van hen licht haar werk toe met een eigen ode.

Silvia