De winnaar van de 'Best Paper Prize' van de eerste editie van AMJournal is Hatem Hegab voor zijn essay Between Strange and the Familiar ('Tussen vreemd en vertrouwd'). In dit semi-persoonlijke essay onderzoekt Hatem stedelijke verandering in Berlijn.

Na de koude oorlog kreeg de Duitse hoofdstad een reputatie dat het "arm maar sexy" was. Met deze reputatie ontstond een nieuwe tijdperk van consumeren. Tegelijkertijd en door verschillende crises in het zuidelijk halfrond, bleven migranten naar Berlijn trekken. Hier ontdekten zij een nieuwe vorm van 'vervreemding'.

Gelijktijdig verandert Berlijn. In een rap tempo wordt de hoofdstad de 'silicon valley' vna Europa. Deze verandering maakt de stad steeds minder leefbaar.

Berlijn is in toenemende mate afhankelijk van crises buiten de stad. Hoe kunnen we binnen deze context de stedelijke veranderingen in de stad opnieuw aanpakken?

In dit essay beargumenteerd Hatem dat de stad, wanneer het gezien wordt als 'Heterotopie', geen monopolie meer heeft op het eigen verleden en de toekomst. Terwijl de toekomst van de stad in kaart wordt gebracht, kunnen we op een nieuwe manier omgaan met verschillende politieke betekenissen en ervaringen verbonden aan de stad.

In dit essay gebruikt Hatem 'heterotopie' om stedelijke verandering binnen Berlijn te begrijpen. Maar wat is een heterotopie?

Foucault legt uit dat een heterotopische ruimte, “als een schip par excellence is”; constant in beweging, elementen worden toegevoegd en gaan verloren, waardoor de essentie van de ruimte steeds anders wordt vormgegeven (Foucault, 1970). Ondanks de constante beweging van het schip blijven sporen van de inhoud, passagiers en reis onderdeel van de heterotopische ruimte. In stedelijke termen betekent dit dat het verleden van een stad onderdeel blijft van het weefsel van de stad, zelfs als de stad verandert.

Door de stad als heterotopie te zien, krijgen we meervoud in plaats van hegemonie. Door de stad zo te lezen wordt het kleine verschil tussen inclusie en vertegenwoordiging. Terwijl de aantrekking van Berlijn zich berust op inclusie, wordt vertegenwoordiging meer en meer voorwaardelijk.